Chinese perikelen

Verdamd nogmal! De reis is nog niet begonnen of ik word nu al gek van de bureaucratie van andere landen. Misschien weten jullie het nog wel van een maand geleden? Wij stonden toen voor de ambassade netjes te wachten in de rij, toen de deur voor onze neus werd dichtgeklapt. Geen paniek, gewoon via een visumbureau regelen. Dachten we…
4 weken verder en we hebben nog steeds onze paspoorten niet terug. Wel al 4 keer gebeld, maar wat blijkt… er worden momenteel paspoorten behandeld die over 4 dagen vertrekken. Aangezien wij pás over 3 weken gaan, zullen we dus nog moeten wachten.
Ik was al niet echt fan van Rusland, maar nu helemaal niet meer!

En denk je dat je alles hebt gehad, blijken de regels voor het visum van China ook nog aangescherpt! Visumbureau’s melden dat backpacken onmogelijk is, omdat er een volledig reisschema en alle hotelboekingen moeten worden overhandigd.
Gelukkig is er ook altijd een lichtpuntje. Mijn lieve (pleeg)broer Meng-hé stelde mij gerust dat het meeviel en dat uiteindelijk een paar boekingen en een bewijs dat je goed voorbereid was al heel veel goed kon doen.

Nog een voordeel om hem aan de telefoon te hebben is natuurlijk dat hij als geboren chinees nog een berg familie heeft wonen in China. Hij stelde zelf voor dat het misschien leuk zou zijn om elkaar in Shanghai te ontmoeten en dan door te reizen naar het dorp/stad van zijn familie daar vlakbij. Een kijkje in de wereld van een echte chinees? Natuurlijk wil ik dat!
En als we dan natuurlijk al daar in de buurt zijn kunnen we net zo goed nog iets afzakken en met een korte vlucht of boottocht richting Taiwan trekken. Ook een eiland dat ik eigenlijk nog wel wilde zien.

Zo had cruyf toch nog gelijk, “elk nadeel, heb zijn voordeel” of was het andersom?