L'amore Luang Prabang

Luang Prabang is na Vientianne (de hoofdstad van Laos) de 1 na grootste stad van Laos. Het lijkt eerder op een heel klein lief stadje doordat er haast geen verkeer is en de sfeer hier heel erg relaxt is. Dat Laos een Franse Kolonie is geweest, daar kom je in Luang Prabang wel achter. Overal worden franse baquette’s en la vache qui rit (franse kaas) verkocht, jeu’d boule gespeeld en overal zijn franse huizen te zien.
Deze stad is dan ook omgedoopt tot werelderfgoed en zelfs door de oudere bevolking wordt er frans gesproken.
'S-morgens na een heerlijk ontbijt, uiteraard met verse baquette besloten we de walking tour te doen, welke in de Lonely Planet stond beschreven.
Als eerst kwamen we langs heel veel franse huizen, zelfs de straat waar alle restaurantjes zitten, zijn allemaal in franse sfeer. De sfeer was geweldig in deze stad. Zo gemoedelijk en zo relaxt.
Na de franse huizen hebben bewonderd, zijn we naar de oudste tempel geweest van Luang Prabang. Een grote tempel met uiteraard weer heel veel goud. Naast de tempel stond een gebouwtje waar een gigangtische koets/draagbaar stond met gigantische drakenkoppen en nog oude buddha beelden die stof stonden te vergaren. Erg bijzonder allemaal.We liepen nog een stukje verder en bij een monument van de franse overheid, zagen we dat we naar beneden konden lopen richting de rivier. Nadat we het zandpad hadden genomen, zagen we dat er een bamboe brug was gebouwd. Eenmaal bij de bamboe brug aangekomen zagen we dat er twee oude vrouwtjes zaten waar we tol voor moesten betalen (35 cent). Het bleek namelijk dat hun familie deze brug had gebouwd en het geld gebruikte voor reparaties en onderhoud. We moesten hier allemaal toch wel erg om lachen. Nadat we de tol hadden betaald gingen we de brug op. Nou maar hopen dat hij stevig genoeg was....

Ja hoor, het viel allemaal erg mee ondanks dat hij wel wat schuin afliep was hij aardig stevig. Dat bewees maar weer eens hoe stevig bamboe eigenlijk is. De meest huizen hier in Laos, behalve in Luang Prabang, zijn gemaakt van bamboe en gaan jaren mee. We liepen een stukje stroomopwaarts en zijn daarna toch maar terug gegaan naar het zandpad en we vervolgde onze route, welke ons bracht langs de vele restaurantjes langs de rivier. We namen een lekkere fruitshake langs de rivier. Ultiem genieten met een muziekje. In eerste instantie dacht ik dat er een cd aanstond maar het was een tafel verder dat er een jongen heel mooi gitaar aan het spelen was. Nog een trap en nog een trap
Onze walkingtour bracht ons als eindpunt bij het koninklijk paleis. Binnen aangekomen leek het net of de koning elk moment kon binnenwandelen. Het was precies zo gelaten, zoals hij het achtergelaten had. Tronen, zwaarden, geschenken van verschillende landen zoals Amerika en China, schilderijen en prachtige beschilderingen op de muren en uiteraard weer heel veel goud. Jammer genoeg mochten we alleen geen foto's maken van dit mooie paleis. wel van het bordje buiten waarop 'Par King' stond. Toch nog een koning op de foto.
Na het koninklijk paleis zijn we doorgelopen naar ons eindpunt de stupa en tempel welke hoog op de berg stonden. Eerst alleen een groot aantal traptreden beklimmen. Halverwege stond nog even aangegeven hoeveel traptreden we nog te gaan hadden. Genoeg in ieder geval. Boven aangekomen hadden we een mooi uitzicht over Luang Prabang en konden we de mooie stupa en tempel bewonderen. We besloten aan de andere kant omlaag te gaan. Op 1 van de bordjes stond dat we onderweg ook nog de voet van buddha konden bewonderen. Dat vonden we toch wel interresant. Dit bleek echter, zoals we al vaker gezien hadden, een gigantische afdruk van een voet in steen te zijn. De afmeting was ongeveer 1 meter lang. Niet echt geloofwaardig dus. Nadat we verder omhoog liepen hoorden we opeens hard getrommel. We gingen op het geluid af. Wat bleek, monniken waren op gigantische trommels aan het slaan.

Toen we uiteindelijk beneden kwamen zijn we nog even gaan relaxen en daarna bij een zomers restaurant gaan eten, wat heel gezellig was ingericht met zelfs een kampvuur.

De volgende dag vertrokken we richting Vientiane. Een hele lange busrit. Om 08.00 uur vertrokken en om 19.00 uur kwamen we aan. Een vermoeiende busrit dus....