Zwarte geschiedenis

We waren nu in Phnom Penh de hoofstad van Cambodja. Ons bezoek stond voor een groot deel in het teken van de Killing Fields en Tuol Sleng Museum. Een traumatische in de geschiedenis van Cambodja.
Begin jaren '70 is door de koning de Khmer Rouge in het leven geroepen (met alle goede bedoelingen). Dit is echter erg uit de hand gelopen. Door het Pol Pot regime, die een ultiem volk wou creeeren zijn niet duizenden maar miljoenen mensen gedood. Zij wilde het ultieme volk creeeren door geen familie te hebben, geen onderwijs te hebben, geen geloof te hebben, etc..
Dit is zelfs zo erg uit de hand gelopen dat dit zelfs als nog erger dan de tweede wereldoorlog wordt beschouwd. Maar laten we beginnen bij het begin.

Apen met overwicht
Nadat we lekker uitgeslapen waren, besloten we toch naar een ander geusthouse te gaan. Het was erg luidruchtig en schoon was het ook niet. Nadat dit allemaal geregeld was, gingen we onderweg naar de Central Market. Het scheen namelijk dat je in Phom Penh aan goede camera spullen kon komen en Marcel had eigenlijk een nieuwe lens nodig. Het zou zelfs beter en goedkoper zijn dan in Bangkok. Bij de Central Market aangekomen te zijn, bleek het eigenlijk een oude stationshal te zijn met allemaal kraampjes met kleding, juwelen, eten en electronica maar geen echte camera spullen. We hebben uiteraard wel even van de gelegenheid gebruik gemaakt om gewoon gezellig rond te kijken. Bij de vlees- en groentemarkt was echter niet veel beweging. Veel van de kopers lagen dan ook te slapen achter hun kraampje.
Nadat we niet geslaagd waren voor een lens zijn we een nabij gelegen shoppingmall ingelopen. Wederom hier ook geen lenzen te vinden, maar ondertussen was het wel weer lunchtijd. We gingen bij een foodcourt eten. Lekker goedkoop, heel basic maar zeker lekker.
We moesten echter wel een soort van eetbonnen halen wat volgens ons alleen maar werkverschaffing was, maar oke.
Na onze lunch zijn we nog even naar de bovenste etage gegaan. Daar hadden ze een rollerschaatsbaan. De jeugd van cambodja vermaakte zich hier wel. Daartegenover zat een gaminghall. Deze konden gwen en ik toch niet weerstaan. We kochten een paar muntjes en gingen los op een dansspel. Het was de bedoeling dat je op een bepaald moment van de muziek naar voren of naar achteren zou stappen. Heel erg hilarisch, we lagen dan ook in een deuk ondanks dat we er niks van bakten.
Op de terugweg naar ons geusthouse kwamen we ook nog een stupa tegen. We probeerde omhoog te komen via de alternatieve route, volgens gwen leek het wel op waar normaal gesproken het water door heen zou komen en waarom makkelijk doen, als het moeilijk kan?
Boven werd er echter door een paar security mannetjes gezegd dat we een dollar moesten betalen om alleen een Stupa te gaan bekijken. Dit vonden we allebei toch wel een beetje belachelijk. Nadat we weer naar beneden zijn geklomen kwamen we weer bij het gras uit.
Hier zagen we een hele apenfamillie. Nou hadden we dit natuurlijk al wel vaker gezien maar zulke dikke apen had ik van me leven nog nooit gezien!
Dit kwam voornamelijk doordat er heel veel verkopers waren met eten voor de apen (waaronder bananen en bloemen die ze heel lekker vonden) en de toeristen vonden het maar al te leuk dat ze de apen konden voeren. Hadden ze dan niet door dat deze apen moddervet waren?? Wij snapte het niet. Nadat we dit alles voor een tijdje aanschouwd te hebben liepen we weer terug. Zo liep de dag ten einde.

Traumatisch cambodja
We hadden voor vandaag een tuk tuk geregeld. We gingen namelijk eerst naar de Killing fields, dit lag even buiten de stad. Ik zal eerst even een stukje vertellen over de Khmer Rouge. Zoals ik in het bovenste gedeelte van de blog al een beetje vertelde waren de Khmer Rouge nog een stukje erger dan de nazi's. De bedoeling was om het "ultieme volk" dat zij wilde creeeren zo veel mogelijk te laten werken op het veld voor de rijst te werken. Zij hadden het perfecte plan, dachten zij. Zo veel mogelijk rijs oogsten en verkopen en genoeg over houden voor de bevolking. Dit plan werkte natuurlijk niet, de hoeveelheid rijst die geproduceerd moest worden zat boven normale porties met als gevolg dat er voor de bevolking haast geen rijst over was en zij zich eigenlijk dood moesten werken voor een korrel rijst. We kwamen aan bij de Killing Fields en werden gelijk geconfronteerd met de gruwelijkheden die hier hebben plaatsgevonden. Voor ons stond een grote tombe met glazen ramen van, ik denk 5 meter, maar het kan gerus meer zijn, gevuld met botten skeletten van de mensen die gevonden zijn in de massagraven.
In de Killing Fields, ook wel bekend als Choeng Ek, zijn hier meer dan 17.000 mensen naartoe getransporteerd vanuit S21 prison om tot de dood gemarteld te worden om dure kogels te besparen. We hoorden verhalen die eigenlijk te gruwelijk voor woorden waren. Die zullen we jullie dan ook besparen maar het was wel erg emotioneel om alles te lezen en te horen. Nadat we de massagraven hadden bezocht gingen we onderweg naar het Tuol Sleng Museum .
Dit was wederom ook geen normaal museum met beelden. Nee, dit had wederom te maken met de Khmer Rouge. Voordat de Khmer Rouge dit in beslag nam, was het een school.
De Khmer Rouge had dit omgedoopt tot S21 prison. Hier werden de mensen gevangen gehouden waaronder in cellen die niet groter waren dan 50 cm breed en 1,5 m lange cel. Hier werden tevens mensen gemarteld en net als de duitse nazi's zijn van alle gevangenen foto's gemaakt zowel voor als na de martellingen. Het was erg raar om alles te zien. De cellen waren namelijk een beetje schoon gemaakt maar verder stond alles er nog zoals men het had achter gelaten, 30 jaar geleden. Zelfs de boeien lagen er nog en de vlekken op de vloer. Ik wilde niet weten of dit bloedvlekken waren. Na deze emotionele ochtend zijn we wat gaan eten vanmiddag was het namelijk tijd voor het Royal Palace en de Zilveren Pagoda.
Het Royal Palace was erg mooi maar was jammer genoeg een slechte kopie van het Royal Palace in Bangkok (Thailand). Uiteraard heel veel goud en ook hier een emerald buddha bovenop een toren van goud. De silver pagoda die ook was te zien op het terrein van het Royal Palace wordt zo genoemd omdat op de grond van de pagoda 5000 zilven tegeltjes liggen. Die ieder 1 kg wegen, maar doordat haast de hele vloer bedekt is met kleden om de tegeltjes te beschermen, was er weinig van te zien, dat was wel jammer. Nadat we genoeg foto's geschoten hadden gingen we in de stad nog even wat drinken. We zaten gezellig wat te drinken toen we een olifant voorbij zagen lopen. Deze werd geleid naar het cafe'tje aan de overkant L'croisette. Het was niet een bijzonderheid. Nee, deze kwam hier elke dag om zijn snack/avondeten te halen. Hij kreeg waarschijnlijk het overgebleven fruit. Dit was wel heel erg leuk om te zien. Eindelijk een olifant die niet voor toeristen werd gebruikt. 'S-avonds vroeg weer net bed want de volgende dag was het op naar een nieuwe stad: Battambang.