2008 ten einde

The 4000 islands, dat klinkt tropisch. Ja, dat is eigenlijk helemaal waar. Het zijn eigenlijk geen 4000 eilanden, deze kunnen eigenlijk ook bestaan uit zandbanken, maar toch... het was warm, we zaten op een eiland en we genoten.

Geluk en ongeluk

We vertrokken 's-morgens vroeg vanuit Pakse met de bus. Na 5 uur in de warme bus kwamen we aan bij de Mekong rivier in het zuiden van Laos waar de 4000 eilanden zich bevonden.

Er waren twee eilanden waar de meeste toeristen naar toe gaan. Don Khon (meer voor de wat duurdere bungalows) en Don Det (voor de backpackers en dus lekker goedkoop). We gingen naar Don Det, maar dat was nog een kunst op zich. Eerst een boot vinden die niet van die extreem hoge bedragen vroegen. Uiteindelijk hebben we toch maar de boot genomen. Een andere optie was er gewoon niet. Rond 14.00 uur kwamen we dan aan op het strand van Don Det. Nu een bungalow zoeken, op het eiland stonden namelijk alleen maar bungalows.

Het eiland had zowel een sunrise als een sunset boulevard. Niet te vergelijken met een nederlandse boulevard uiteraard. Het was een klein zandpad met links bungalows en winkels en rechts nog meer bungalows waar ook de lokale bevolking leefde. Stelde niet veel voor dus, maar wel gezellig.

We hadden al snel een bungalow gevonden want de bungalows die er staan zijn eigenlijk allemaal hetzelfde. Helemaal van hout gemaakt zelfs het bed is het simpelste van het simpelste maar wel lekker goedkoop (tussen de 1 en 3 euro per nacht). Het bed is gemaakt van een paar houten palen met daarop planken en daar bovenop een hard matras. Douche was er eigenlijk niet, maar dat hadden we snel opgelost door gewoon in de rivier te springen. Je kon wel een douche nemen maar daar kwam hetzelfde water uit, als uit de rivier. Ze pompen het water hier namelijk uit de rivier en doen letterlijk alles in de rivier. Ze wassen de kleren, de afwas wordt er in gedaan en er wordt in gedoucht en het is verbazingwekkend maar de rivier ziet er gewoon schoon uit.

Eind van de middag zijn we nog een stukje wezen lopen. Een rondje rond het eiland dit duurde namelijk maar 1 uurtje, erg groot was het eiland niet.Het was al avond dus besloten we even wat te eten. Nadat we besteld hadden, wie kwamen we daar weer tegen? Kasja en Rafael, onze poolse vrienden.

Ze kwamen gezellig bij ons zitten, ze hadden een zware dag gehad. Ondanks dat ze maar een uurtje later waren vertrokken kwamen ze vier uur later dan ons aan. Hun bus had enorme pech, elke band was zo'n beetje verwisseld onderweg. Een drama dus! Ze waren dan ook helemaal gesloopt en konden niet geloven dat het bij ons zo vlekkeloos was gegaan. Na het eten en een paar BeerLao (Gwen deelde er 1 met Marcel. Is the world gone crazy?) gingen we slapen.

Oud jaar

We hadden niet echt super geslapen. We sliepen vlakbij een generator. Elke guesthouse gebruikt namelijk een generator omdat ze hier gewoonweg geen stroom hebben. Ze zijn er al jaren hard mee bezig maar er gebeurt weinig. Ze hadden zelfs de elektriciteitspalen aan het strand bezorgd, en toen werd het vloed. Weg palen! Op Don Khon staan ze al wel, het enige wat mist is het draad en de daadwerkelijke elektriciteit.

We hebben toch maar besloten om van guesthouse te wisselen. Nu hebben we tenminste uitzicht op de rivier en wat rustiger en als we willen kunnen we hier ook nog zwemmen.

Nadat we alles geregeld hadden met het guesthouse hadden we besloten om fietsen te gaan huren en rond Don Det en Don Khon te gaan fietsen. We krijgen mooie fietsen mee zonder slot (want stelen gaat moeilijk. Hoe krijg je de fiets van het eiland af?) en gaan onderweg. We fietsen naar het zuiden toe, naar het eiland Don Khon.

Don Det hadden we namelijk zo uitgefietst. Dan moeten we de brug over. Een brug gebouwd door de fransen wat eigenlijk een brug voor de trein is, maar de rails zijn als hek gebruikt en de brug wordt nu als voetgangersbrug gebruikt. Aan het eind van de brug staat er een mannetje want we komen er niet onderuit, we moeten ook tol betalen. Nou vooruit dan maar.

We rijden over kleine zandpaadjes waar net een fietser over heen kan en afentoe komen we kinderen tegen en heel afentoe een enkele motorrijder. Meer kan er ook niet langs.

We komen ook nog een oude locomotief tegen die als soort van antiek stuk daar nu staat. Onder de locomotief loopt zelfs nog rails. Waarschijnlijk kon de locomotief ooit een keer niet verder en konden ze hem niet repareren en staat hij hier al sinds die tijd. Verder kwamen we onderweg ook nog een mooi oud koloniaal huis tegen, wat bijna op instorten stond. Het dak viel er al bijna af, maar je zag de franse invloed. Het is erg jammer dat voor dat soort dingen gewoon geen geld is om dit te restaureren.

We zien dat het mogelijk is om naar een ander klein eilandje fietsen. Er is namelijk een houten wandelbrug gemaakt. En dit lukte ook nog met de fiets in de hand liepen we over de wandelbrug. Er werd ook nog druk gevist in de ruige rivier onder de brug. Er was een man die zijn net zo gespannen had dat opspringende visjes zo in zijn net belandde.

In een halfuurtje had hij rond de 20 a 30 kleine visjes te pakken. Heel leuk om dat te zien.

Toen we de brug overwaren moesten we toch echt de fietsen parkeren want dit werd een beetje onmogelijk terrein voor de fietsen. Na 5 minuten lopen hadden we al het einde van het eiland bereikt. Hier was een mooie waterval te zien waar ook weer een man aan het vissen was met z'n zoontje. Nee, niet veel toeristen zouden hier komen. Een beetje afgelegen lag het wel.

Daarna zijn we weer teruggereden want het was alweer bijna 17.00 uur. Tijd voor relaxingtime in de hangmat. Ja, voor onze bungalow hing een heerlijke hangmat daar maakte we dan ook goed gebruik van.

'S-avonds zijn we richting het "bruizende" centrum van het eiland gegaan, het was immers oudjaarsavond. Er werden overal grote posters opgehangen met "big party" zelf met een barbecue met een heel varken maar daar was het wel erg stil. We gingen naar ons vertrouwde tentje vlakbij het strand waar het gezellig druk. Ja, ook veel mensen waren nu al heel erg dronken maar dat stoorde ons niet. Na 5 minuten zitten kwamen we weer ons bekende vrienden tegen. De polen. Ze kwamen er gezellig bij zitten. Na het gezellige etentje met z'n allen besloten we rond 21.30 uur naar het strand te gaan. Hier zou alles gebeuren namelijk. Er was een groot strandfeest aan de gang. Voordat we aankwamen was het doodstil maar nu begon het toch al aardig op gang te komen. Qua drinken was er niet veel in de aanbieding. Uiteraard beerlao of cola. Ik koos voor de cola. Wederom ging gwen weer aan het bier met marcel.

Qua muziek was het ook niet top, afentoe viel de geluidsinstallatie uit en op een gegeven moment viel de muziek wel erg veel in de herhaling, maar wij hadden het naar onze zin. Dat was het belangrijkste. Rond 23.30 uur kregen we ook nog bezoek van een politie official. Hij wilde dat de muziek uitging (normaal gesproken mag niemand namelijk op straat zijn na 23.30 uur) en probeerde mensen weg te sturen, maar in je eentje ga je weinig maken tegen 100 mensen.

Nadat hij een biertje aangeboden kreeg vond hij het allemaal wel best. Toen was het tijd voor klokslag 12....5, 4, 3, 2, 1, NIEUWJAAR!!! Dansend gingen we met onze poolse vrienden het nieuwe jaar in, met onze bloten voeten in het zand, dat was wel even wat anders dan thuis maar zeker bewonderingswaardig.