Bo Pinjan!

Na een busrit van 4 a 5 uur kwamen we aan in Voeng Khan. Dan nog een rit van anderhalf uur met een autorickshaw door kleine dorpjes en stoffige zandwegen maar dan kwamen we dan ook aan in een heel klein dorpje (waarvan ik de naam nog geen eens weet) waar ons geusthouse staat. We werden gelijk vriendelijk begroet door de eigenares van het "Mi Thuna Guesthouse".

Informatiecentrum
Nadat we onze tassen in de kamers hadden gezet, gingen we even het dorpje bekijken. 800 meter hiervandaan was er zelfs een toeristen informatie centrum. We wilden even kijken of we iets konden regelen of dat we zelf dingen konden gaan ondernemen.
We hadden geen hoge verwachtingen van het informatie centrum want vaak genoeg hadden we in Nepal meegemaakt dat het of verlaten was of er wel iemand was, maar geen engels sprak.
Het viel echter erg mee. Jammer genoeg was het echter haast ommogelijk om zelf in de buurt te gaan wandelen, er was namelijk een mooie waterval dicht bij.
De man van het informatiecentrum vertelde ons echter dat er een tijdje geleden een paar australiers op de weg van de waterval verdwaald waren geraakt en daardoor is het informatiecentrum opgezet door de australische overheid en moet er altijd een gids mee.
We besloten eerst de waterval te doen en de dag erna, 1e kerstdag, 1 van de grootse grot van Laos te bezoeken.

Avontuur op slippers
Eerst even uitslapen. Dat hadden we wel verdiend en zoals onze gastvrouw zei "Bo Pinjan". Oftewel "no problem" in Lao. Dit werd dan ook vaak gebruikt door zowel onze gastvrouw als door ons. 'S-middags zouden we naar de waterval gaan. We liepen naar het informatiecentrum rond 13.30 uur. Eigenlijk etenstijd merkte we toen we daar aankwamen.
4 mannen en 1 vrouw waren bezig met het eten voor te bereiden. Ze waren bamboo soep aan het maken met ingedrienten die uit de kruidentuin of uit de jungle kwamen. We werden uitgenodigd om een hapje mee te eten. We hadden al geluncht maar dit wilde we toch even proeven. Allemaal tropische groenten waar we allemaal nog nooit van gehoord hadden waaronder bambooshoots en uiteraard werd dit geserveerd met rijst. Er zat zoveel smaak aan, ongelofelijk. Het was wel pittig maar dat namen we er maar op de koop toe.
Nadat onze gids klaar was, vertrokken we richting de waterval (we waren wel enigzins verbaast dat het dit keer een vrouw was).
We liepen de bossen in met gigantische lange en oude bomen en heel veel vlinders. Niet normaal zoveel vlinders. De vlindertuin in dierentuin Emmen is er niks bij!
Het pad was in het begin redelijk simpel maar langzaam maar zeker wordt het steeds ruiger en uiteindelijk horen we de waterval en moeten we over verschillende boomstammen heenklimmen. De waterval ziet er erg mooi uit maar onze gids wil nog verder dichterbij de waterval. Maar dat is niet zo makkelijk. Eerst probeert ze het door middel van over een gigantische steen te klimmen waar ook nog water vanaf stroomt. Dat vinden we allemaal toch wel een beetje tricky. We nemen een andere route en onze gids gaat ons voor. Dit betekent over gigantische stenen klimmen en klauteren. Na een halfuurtje geef ik het toch maar op . Nog verder omhoog wordt gewoon onmogelijk maar het was een leuk avontuur en onze gids doet het ook nog op slippers, dat is het verbazingwekkende ervan! Na dit avontuur zijn we weer teruggelopen voor het avondmaal.
Het klaarmaken van het eten duurt wat langer, maar ach.... Bo Pinjan (no problem).
We gaan vroeg naar bed want de volgende dag moeten we vroeg weg want we worden opgehaald voor de grot.

1e kerstdag
Ja, hoor om 07.00 uur staat de minibus aka autorickshaw klaar. Met z'n vijven vertrekken we dan richting de Konglor Cave. Marcel, gwen en ik en een pools stel (Kasja en Rafael).
Anderhalf uur met de autorickshaw wederom erg stoffig afentoe en heel veel dorpjes met vooral huisjes aka hutjes gemaakt van bamboo. Onderweg komen we ook nog kinderen tegen die onderweg zijn naar school. Rond 09.00 uur komen we aan bij de grot en het mooie meertje wat er bij ligt en nog steeds geen ontbijt gegeten. Iedereen heeft toch wel een beetje honger. Helaas konden er geen baquette's gekocht worden, dan maar 2 custard cake's als ontbijt. Niks aan te doen. Na een kwartiertje worden we naar binnen begeleid. Dan komt een hoofdlampje toch weer van pas. Wij gaan met z'n drieen in 1 boot en Kasja en Rafael gaan ook in 1 boot.
Voorop zit een man met een grote hoofdlamp zodat ze weten waar ze heen gaan en achterop de stuurman. We vertrekken met de boot de donkere grot in. We verbazen ons over de grootte van de grot. Hij is dan ook wel 7,5 km lang en de rivier stroomt er gewoon doorheen. Het is wel uitkijken want rotsen liggen erin het water en zonder lamp zit je gewoon in totale duisternis.
2 uur duurt de tocht met de boot door de grot. De tijd vliegt voorbij want we kijken onze ogen uit. Afentoe moeten we uitstappen doordat het erg ondiep word, dus de boot aanduwen en dan kunnen we weer verder. We stappen ook af om stalagnieten en stalagtieten te bekijken wat erg mooi is. Om 11 uur worden we de grot uitgevaren en was het tijd om wat te eten. Veel keuze was er niet. Of weer de custard cake's of noodle soup met groentes en gekookt vlees. Het laatste smaakte ons allen erg goed. We kwamen toen eigenlijk tot de conclusie dat dit onze kerstbrunch was. Met tropische temperaturen denk je eigenlijk niet aan kerst.
Na onze heerlijke noodle soep zijn gwen en marcel nog even het water ingedoken maar na 10 minuten moesten we toch echt weer gaan. Er stond ons een drie uur durende boottocht te wachten. Je kon ook met de autorickshaw terug maar de boottocht scheen heel erg mooi te zijn.
Dit bleek ook zo te zijn. Adembenemd mooi en het was mooi weer. Wat wel een beetje jammer was, was het drie uur zitten op een bankje. Na onze bootrit zijn opgepikt om naar een vieuwingpoint te kijken zodat we over de hele vallei heen konden kijken. Een heel mooi uitzicht.
Om 16.30 uur kwamen we dan weer aan bij ons guesthouse. Onze gastvrouw had in verband met kerst een klein feestje gepland, er zou een Laos salade worden klaargemaakt. De kerstlampjes werden in de boom gehangen en balonnen versierde het terras. Toch konden we niet wachten tot de salade. We hadden allemaal erge honger. Dus barbecue chicken werd ons kerstmaal. Daarna kwam het bier op tafel en we konden er niet onderuit komen.

Samen met de polen hebben we een erg gezellige avond gehad met bier en een heerlijke salade.