Dag 13 Pheriche - Tengboche
Gister hebben we besloten om uit principe erg anders te eten. Dit betekent wel dat we op een lege maag voor een uur of anderhalf uur moeten lopen en de energie heb je toch echt nodig.
De mannen slaan eerst een paar eethuisjes af. We hebben zelf toch wel erge honger dus besluiten we zelf maar een beslissing te nemen. Ondertussen zijn we er achtergekomen dat we de hele weg, anderhalf uur lopen, begeleid hebben gelopen met de plaatselijke straathond, maar al snel heeft hij een andere toeristengroep gevonden om te volgen.
De weg naar Tangboche (3820m) is goed te doen en omdat je ook een stuk minder hoog loopt, zijn er ook veel bomen. Af en toe lijkt het soms op een boswandeling, maar jammer genoeg ligt Tangboche op een hoger stuk dus het stukje naar Tangboche was toch nog even klimmen.
We zouden 's middags naar het monastery gaan. Iedereen was er natuurlijk op voorbereid dat dit minimaal een uurtje lopen zou zijn, maar nee! Het lag gelijk tegenover ons guesthouse, dus 50 meter lopen was alles wat we moesten doen, maar eerst lunchen. Het monastery was erg leuk om te zien. Ze kregen in ieder geval genoeg geld want het zag erg mooi uit. Wat wel heel bijzonder was? Ze hadden daar een oude PTT doos. Hoe die daar terechtkwam? Geen idee!
Dag 14 Tangboche - Namche Bazaar
Vandaag ook weer een lange dag voor de boeg. 6 uur lopen, maar we wisten dat het de 1 na laatste dag was dus dat scheelt een hoop. Het was een lange weg naar Namche Bazaar en we hoefde nog maar 1 dag te lopen dus we hadden afgesproken dat we dit vanavond gingen vieren.
De mannen namen biertje en gwen en ik deelde een cola'tje. Oeh wat smaakt een cola'tje toch goed als je voor 2 weken alleen maar thee hebt gedronken. Mjammie...
Het was dan wel duur want echt alles moet met porters omhoog gebracht worden maar het was het zeker waard. We hadden Bill, onze guide, en de 2 porters ook een biertje aangeboden maar Bill had genoeg na een half biertje. Dat viel ons wel een beetje tegen. Een dronken Bill hadden we wel mee willen maken. Ze hadden hier 1 bar. Na het eten gingen we hier met z'n allen heen.
Het was even zoeken maar dan gevonden. Het was een bar met kachel en pooltafel.
That's all we needed. We hebben ons erg vermaakt met de pooltafel. Rond 21.00 uur zijn we weer terug gegaan want we moesten nog een dag lopen.
Dag 15 Namche Bazaar - Lukla
Yeeeh! Vandaag was het dan de laatste dag. Iedereen keek hier erg naar uit. Het was een hele bijzondere ervaring maar we waren ook blij dat er een eind aan zou komen, maar eerst nog 5 uur lopen natuurlijk. Gerry, onze australier, zag er de lol wel van in. Hij begon dan ook van de wandelstokken een marionette stokjes te maken. Nou maar hopen dat ze niet in het ravijn verdwijnen.....Ondanks dat we naar beneden moesten, van 3440 meter (Namche Bazaar) naar 2840 meter (Lukla) was het toch nog een aardig stukje klimmen. Wat ook nog wel leuk is om te vermelden dat ik een paar dagen geleden mijn voet verzwikt had. Perfecte timing dus. Not! Want doordat we veel naar beneden gingen had ik hier erg last van. In de middag gingen we naar boven want Lukla ligt boven de berg. Boven waren we erg blij allemaal. We hebben dan ook allemaal een heerlijk cola'tje gedronken daarna zijn we naar de plaatselijke bakkerij gegaan om een heerlijk gebakje te eten met hele foute muziek. S'avonds gingen de mannen met uitzondering van Gerry aan de Tongba. Dat is een alcoholische drank. Je krijgt een klein emmertje met soort van gerst dat moet je aanvullen met water en dan uit een rietje drinken. Het water kan je dan steeds aanvullen en hoe meer je aanvult hoe meer alcohol erin komt en nadat de guide en de porters hun tipgeld hadden gekregen, gingen ze ook aan de Tongba.
We gingen weer vroeg naar bed om de volgende dag onze vlucht te halen.
Dag 16 Lukla - Kathmandu
We stonden vroeg op omdat ons vliegtuig weer vroeg vertrok. Rond half 07.30 uur zou het vliegtuig vertrekken. Gelukkig hoefde we maar 5 minuten naar het vliegveld te lopen. Na onze bagage afgegeven te hebben en gecontroleerd worden konden we na een halfuur in het vliegtuig stappen. Na een kwartiertje waren we dan in Kathmandu.
De trekking was over. Finished! Finito! Tijd om te relaxen. Dat had iedereen ook wel nodig ook.
Gwen was zelfs een beetje ziekjes en heeft zelfs nog een paar dagen op bed gelegen nadat we in Kathmandu zijn aangekomen en allemaal hadden we last van hoesten. Dit kwam vooral door de droge lucht waar we deze lange tijd in hebben gelopen. We hebben dan ook de tijd genomen om te bij te komen.
Groetjes van Jessica en Gwendolin
donderdag 30 oktober 2008
De weg naar beneden (EBC-trek deel 6)
Labels:
Mount everest,
Nepal
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten