Groetjes van Jessica en Gwendolin


dinsdag 21 oktober 2008

Everest Base Camp Trekking (deel 1)

Ja hoor het was zover de trekking kon beginnen. Alle spullen waren ingepakt de avond van tevoren en wat we niet mee hoefde te nemen konden we achterlaten bij het hotel.

Dag 1 Kathmandu - Lukla - Phakding
Ik schrik wakker en kijk op me horloge. Shit! Het is alweer bijna 05.45 uur en om 06.00 uur staan de taxi's voor onze deur. Ik kleed me snel om. Om 06.00 uur komt gwen kijken of ik al klaar ben. "Ja, bijna!".
Om 06.10 uur ben ik dan eindelijk klaar en spoed ik mij naar beneden. Iedereen is er al, inclusief guide en porter.
We proppen ons allen in 1 van de 2 kleine suzuki's, welke als taxi dienen.
We scheuren door de straten van Kathmandu (wat een chaos), maar we overleven het en komen aan bij Kathmandu Airport. Wat blijkt, ons vliegtuig vertrekt wat later want zelfs de vlucht van 06.00 uur is nog niet vertrokken.
Uiteindelijk lopen we rond 07.45 uur naar buiten om in de bussen te stappen die ons naar het vliegtuig brengt.
Zeg gerust maar vliegtuigje want er kunnen maar iets van 20 personen in. Inclusief stewardess en piloot en co-piloot.

Een ervaring op zich. Na een kwartiertje vliegen komen we aan op Lukla airport. Dit ligt op 2600 meter terwijl Kathmandu op de 1300 meter ligt, dus al iets hoger.
De backpacks van gwen en mij worden gelijk in beslag genomen door de porters. Na ja zeg! Maar zelfs wij kunnen ze niet overtuigen. We hebben er maar vrede mee, we mogen onze backpacks niet dragen. We mogen in ieder geval wel onze daypacks dragen. Dat is al heel wat.
We moeten vandaag 3 uur lopen. Het valt erg mee. Als dit alles is dan is deze trekking een "piece of cake". Volgens Bill (onze gids) lopen we zelfs te snel.


Dag 2 Phakding - Namche
Vandaag naar Namche Bazaar. Dit ligt al wat hoger, rond de 3400 meter.
We vertrekken rond 08.00 uur. Het is een zware dag en met vooral klimmen.
En vooral erg steil. Vermoeid komen we aan in Namche Bazaar. Een plaatstje wat voor het grootste gedeelte eigenlijk alleen maar bestaat uit hotels. Het lijkt wel een beetje op Oostenrijk alleen het enige nadeel was dat het ietsje hoger lag. Voor lunch stopte we gelijk bij de Bakery. Deze scheen erg lekker te zijn.
Bijna iedereen had een pizza besteld en wat lekkers drinken erbij. Een warme chocolademelk, Cappuchino of koffie.
Het smaakte heerlijk en het was heel goed. Wat een uitzondering in de bergen was, want hoe hoger je hier komt hoe duurder de prijzen worden. Alles moet namelijk per porter omhoog gebracht worden. Geen wegen te bekennen hier. Een goede koffie of warme chocolademelk is dan ook een uitzondering.
De rest van de dag vooral gerelaxt en na de zware wandeltocht eten we nog een hapje. Wat zien we tot onze verbazing op het menu staan? Spagetti Born Less? Met z'n alle moeten we hier hard om lachen en na een potje kaarten gaan we vroeg naar bed.

Dag 3 Namche Bazaar (rustdag)
Vandaag is een rustdag. Wat je als rustdag kan bestempelen eigenlijk. Het is vooral wennen aan de hoogte want we zitten toch op 3400 meter. Aardig hoog dus.
We maken een wandeling een paar honderd meter omhoog. Erg zwaar en komen ook langs Namche Bazaar airport.
Dit moest eigenlijk ook een airport zijn voor toeristen maar omdat dit erg hoog ligt wordt dit haast niet gebruikt door toeristen. Veel toeristen krijgen eenmaal ze geland zijn last van hoogteziekte en moeten gelijk weer naar beneden. Niet zo slim dus!
Dit airport wordt wel veel gebruikt door helikopters en kleine vliegtuigjes. Namche Bazaar airport stelt eigenlijk niet zo veel voor. Het is eigenlijk een grasveld waar de vliegtuigjes en helikopters op landen, maar wel leuk om te zien.
We bezoeken nog even een tibetaans monastery, wat gerund wordt door 1 monnik (eerst door een bouwplaats heen lopen. En nee, niemand draagt hier veiligheidshelmen!) en daarna terug naar ons guesthouse.
Wederom duiken we weer vroeg ons bed in.

Geen opmerkingen: