Jungle trekking

Na enige onderhandeling bij Akha hillhouse besloten we voor een jungletrekking te gaan. Dit betekende 2 dagen lopen en 1 dag in een dorpje overnachten. Overnachten in de jungle was ook nog een optie maar iets boven ons budget.

Visjes vangen
We vertrokken de eerste dag van de trekking rond 09.30 uur. We hadden onze rugzakken volgestouwd met spullen, het was maar 1 nacht ergens anders slapen maar ja je moet wel genoeg meenemen naar de jungle. Slaapkleding, lakenzak, fotocamera, hoofdlampje, ehbo-set en ga maar door.
Nadat we het Akha Hill House uitliepen, liepen we al snel de jungle in met dichte begroeiing en veel planten en bomen die we nog nooit van ons leven gezien hadden. Onderweg werden er door onze twee gidsen, beiden bewapend met groot kapmes (Machete), verschillende bomen en planten getoond en verschillende vruchten werden geproefd. 1 van onze gidsen, Yohun (uitspreken als: Johan), had een wit t-shirt als hoofddoek waardoor hem omdoopden als de Bin Laden. We hadden hem gevonden! Heeft iemand het nummer van meneer W. Bush?
Met 2 gidsen gingen we lopend op weg. Op zich viel dit mee. Het ging eerst een tijdje omhoog en dan weer naar beneden. We waren immers de Everest Basecamp trekking gewend, dus ervaring hadden we genoeg althans....
Op een gegeven moment liepen we ook langs een rivier met veel stenen en moesten we ook een paar keer oversteken en, ja, dat is afentoe wel eens glad en ja, hoor, ik (jessica) ging weer eens onderuit, maar niks eraan over gehouden, dus dat scheelt.
Op een gegeven moment moesten we nog door de modder lopen maar daarna kwamen we bij een stroompje waar we onze eigen vissen moesten gaan vangen. Eerst het stroompje platleggen doormiddel van een dam die we moesten maken van stenen en modder en daarna op zoek naar visjes. Het was even zoeken maar we vonden genoeg. Kleine garnaaltjes, kleine visjes en krabbetjes en Binladen (Yohun) had ook nog een aardig grote krab te pakken.
Rond een uur of 12 kwamen we aan bij onze lunchplek. Het duurde wel even dat we konden eten want er moest genoeg gebeuren. Bamboe moest gekapt worden met kapmes om vuur te laten branden, in vers bamboe werd water gekookt, de vis moest schoongemaakt worden, groenten en vruchten gesneden worden en Johan maakte zelfs van bamboe kopjes en eetstokjes. Wat een werk! Natuurlijk wilden wij ook even proberen met het grote mes bamboe te hakken, maar tijdens Marcel zijn poging vloog plots het mes uit het heft, net op het moment dat Gwen een foto maakte.
Rond een uur of 13.00 konden we dan eindelijk met z'n allen eten. Gwen werd nog een gestoken door een bij waardoor haar huid bij de plek helemaal opzwol maar 1 van de gidsen had daar wel een oplossing voor. Een speciale plant die zwellingen tegengaat en het hielp ook nog want een uur later was de zwelling haast helemaal weg. Na deze wonderbaarlijke gebeurtenis en onze lunch zijn we weer verder gelopen richting het dorpje waar we 's avonds zouden gaan slapen. Rond een uur of half 5 kwamen we hier aan.
Het was een dorpje met tien houten huizen en dat was het. We werden hartelijk ontvangen met thee en 's-avonds kregen we goed te eten. Na wat kunstjes te hebben gezien van onze gidsen( ze waren erg handig met de wandelstokken) gingen we naar bed.

Nog meer bamboe
Het was wel een beetje koud 's-nachts. Trui aangetrokken en dan gaat het wel. 'S-morgens vroeg werden we dan wel een paar keer wakker door de hanen (een enkele haan met schorre stem) en varkens die luidkeels bekend maakten dat ze wakker waren. Rond 07.00 / 07.30 uur zijn we er maar uitgegaan. We roken het vuur al dat was aangemaakt door onze gastvrouw.
De verse eitjes werden gemaakt en gekookt, broodjes geroosterd en water voor de thee werd klaargemaakt.
Rond half negen vertrokken we dan. Het zou een zwaardere dag worden dan gister.
Dit was wel te merken. Het was alleen maar klimmen en klimmen. Letterlijk een berg opklimmen en in de vochtige jungle verlies je wel wat zweet. Er werden uiteraard genoeg pauzes gehouden. 1 van de gidsen had zelfs met zijn kapmes van bamboe een soort pistooltje gemaakt, waar de jongens (inclusief Marcel) voor lange tijd zoet mee waren. Onderweg werden er ook nog 2 bananenbomen gekapt voor de bananenflower die er inzat. Luidkeels werd er geroepen:"Tree going down!".
Rond 12 uur gingen we dan eindelijk lunchen, wederom in de jungle. Iedereen had wel erge honger na deze zware klim. Snel werd dan ook het vuur aangemaakt en het eten klaargemaakt.
En we genoten allemaal van de heerlijke lunch met groenten en rijst, noodles en bananenflower.
Ze hadden onderweg ook een aantal bloemen geplukt en die geroosterd maar die hebben we toch niet opgegeten. Iets te bitter voor ons westerlingen.
Na de lunch gingen we wederom omhoog. Rond 14.00 uur moesten we alleen kiezen. Nog 3 uur lopen omhoog naar een dorpje of naar beneden lopen (1 uur) naar de waterval. We besloten uiteindelijk naar de waterval te lopen want niet iedereen was zo fit, doordat het aardig koud en een harde vloer was, waar we op hadden geslapen. De waterval bleek echter de waterval te zijn geweest waar we de eerste dag al langs waren gelopen, maar wederom erg mooi.
Na deze bezienswaardigheid was het nog maar 10 minuutjes lopen naar het Akha Hill House.

Iedereen was blij, het was een mooie maar ook zware wandeling. De volgende ochtend zouden we vertrekken naar de grens van Laos. We hadden ons ingelezen in de Lonely planet die Marcel had geleend van 2005 en we hadden een ruw plan in ons hoofd.

Grensvaren
De volgende ochtend vetrokken we om 9 uur met de pick-up vanuit het guesthouse naar Chiang-rai. We klommen gelijk achterin de laadbak en konden zo volop genieten van de wind en de omgeving. Wel oppassen voor je hoofd met de lage takken.

In Chiang rai nog wel even geld pinnen, want er zouden weinig mogelijkheden zijn voor pinnen in Laos. Daarna naar de bus. Een plaatselijke ietwat oudere bus, maar hij zag er verder prima uit. Het was 2 uur rijden naar de grens met Chiang Khong/Houy-Xai, hier werden we gedropt 3 km voor de overgang en moesten dan het laatste stukje met de tuk tuk. Na de exit stempel van Thailand konden we in een smalle boot naar de overkant, Laos in!
Hier weer de visa formulieren ingevuld en met 1 pasfoto en 35 dollar konden we in een half uur de immigratiedienst alweer verlaten. Gelijk op de hoek zat een guesthouse en die zag er prima uit. We waren ook moe dus veel verder hadden we toch geen zin in.

Maar we zijn in Laos!