Groetjes van Jessica en Gwendolin


vrijdag 22 augustus 2008

Oh wat chique!

Treinreis



We gingen nog even eten. In het centrum zat een wijk met vooral eettentjes. 2 keer overstappen met de metro en dan waren we er. Piece of cake. Het bleek wat toeristischer dan verwacht wan de prijzen waren aardig hoog. Veel dingen proefen is altijd leuk. Gwen had haar zinnen gezet op de kokosnoot. Met een schroevendraaier werd een gat gemaakt. Rietje erin en drinken maar!
Verschillende stukjes vlees geprobeerd. Ze hadden zelfs sprinkhanen en zeepaardjes op een stokje. Daar hebben we ons maar niet aangewaagd.

Terug naar het hostel. We waren er pas om 20.45 en om 21.24 vertrok onze trein. Aaahh! Afscheid nemen van iedereen en dan met onze backpacks op zoek naar een taxi. Die was snel gevonden. Maar hoe maak je een taxi chauffeur (die geen engels verstaat) duidelijk dat je naar het station wil. De lonely planet. Die lag echter ergens in de backpack. Aaahhh! Stress! Stress!!
Om 21.10 kwamen we dan eindelijk aan bij Beijing West Station! Maar nee, er stond een gigantische rij en over een kwartier zou onze trein al vertrekken. We konden ook niet zeggen"we nemen er 1 later" want die is er gewoon niet. De volgende zou pas de volgende dag vertrekken als je geluk hebt. De rij was voor de x-ray want uiteraard moest alles gecontroleerd worden i.v.m. de olympische spelen. :(
Na de check renden we door naar het perron waar we persoonlijk begeleid werden door een soort security mannetje. Ja hoor, we hadden ook nog eens 1 van de laatste wagons.
We hadden het gehaald! Binnen aangekomen werden we aangenaam verrast.
Het was superluxe. 4 persoonscabine met voor iedereen een eigen tv. Zelfs films met engelse ondertiteling. Na een filmpje (house of flying daggers) gekeken te hebben en genoten hebben van onze luxe (je had zelfs roomservice!) gingen we dan slapen.

Visa extension en muslim quarter

Om 08.25 kwamen we dan aan op het station van Xian. Nu nog het hostel vinden.
Dit werd nog een heel drama. Het zou in de omgeving van het station zijn. Na een uurtje zoeken eindelijk gevonden en we werden met open armen ontvangen.
Eerst even douchen en dan naar het visa extension bureau. Onze chinees bob vertelde ons dat het al verplaatst was. Ja, zelfs de meeste recente versie van de LP (Lonely Planet) is al out of date. Chinezen bouwen gewoon te snel.
Daar aangekomen bleek het gebouw totaal leeg te zijn. Zelfs na een hello alleen maar echo.
Toch iemand gevonden in een vergaderzaal. Die vertelde ons:18e verdieping. 18e verdieping vertelde ons dat we op de 2e verdieping moesten zijn. Ja, gevonden maar we moesten toch een exit ticket hebben, dus bob van het hostel zorgt nou voor een nep ticket. Dus misschien kunnen we dan toch nog naar tibet!

'S-middags zijn we naar het muslim quarter gegaan. Eerst genoten in een mooi park met een ijsje. Oude mannetjes die kaart of bordspelletjes aan het spelen waren maar ook zanggroepen (we werden zelfs nagezongen) en veel spelende kinderen. Daarna zijn we wezen kijken bij de vele eetstalletjes. Erg veel lekkere dingen. Superverse walnoten gekocht. Heerlijk!
Daarna was de dag alweer bijna om...

1 opmerking:

Anoniem zei

Dag lieve meisjes,

Dank jullie wel voor de fijne kaart en wat heerlijk dat jullie het nog steeds leuk hebben. Hiermissen we jullie natuurlijk nog steeds heel erg. Gelukkig heb ik het te druk om daar over na te denken.

Groete zoen,
Moniek