Groetjes van Jessica en Gwendolin


zaterdag 29 november 2008

Udaipur

Udaipur. Waar staat deze stad voor bekend voordat we de Lonely Planet hadden doorgelezen? Wij dachten alleen van het mooie weer. Maar nee, deze staat vooral bekend om zijn prachtige witte City Palace en het paleis wat midden op het meer staat wat nu omgebouwd is tot een 5* hotel en alleen te bereiken per boot en verder niet te vergeten delen van de film "Octopussy" (James Bond film) zijn hier opgenomen. In heel de stad worden er dan ook elke dag in de hotels herhalingen van Octopussy getoond.


Nagelbeschildering
Het was een koude nacht in de trein, dit kwam vooral door het klimaat. We gingen naar de woestijn en dan kan je natuurlijk verwachten dat het overdag warm is en 's-nachts koud. We kwamen rond 07.00 uur aan in Udaipur omdat het zo vroeg was, leek het wel 5-10 graden te zijn. Met warme truien aan gingen we op zoek naar een hotel. Na een aantal hotels af te zijn geweest kwamen we bij Jheel guesthouse uit dat er super uit zag en lekker goedkoop was. Eerst een ontbijtje op het dakterras. Wow! Wat een mooi uitzicht. Je keek over het hele meer en het prachtige paleis in het midden. We gingen na het ontbijt eerst nog even slapen. We waren toch wel een beetje moe. We zijn eerst naar het Bagore-Ki-Haveli museum geweest. Een soort van huis wat door de rijkere adel bewoont werd. Het zag er allemaal erg mooi uit. Het liet vooral zien hoe het geweest was. Er was onder andere een "entertainment room" waar verschillende bordspellen werden gespeeld, een kamer vol met tulbanden (waarvan 1 de grootste ter wereld) en ook een "dressingroom" waar de koningin werd aangekleed. Het was allemaal erg mooi versierd met spiegeltjes en glas maar ook een alternatief op het glas-in-lood namelijk glas-in-steen. We raakten ook nog aan de praat met een schilder die hier aan het werk was (er werd hier namelijk ook veel kunst getoond) maar hij kon ook wat anders dan schilderijen maken. Nagels beschilderen en Gwen was proefpersoon. Er werd een olifant (deze staat voor: geluk) en een pauw (deze staat voor: schoonheid) op haar nagels beschilderd. Heel bijzonder.
Na het museum zijn we naar het plaatsje Shilpgram gegaan. Het is ongeveer te vergelijken met "Archeon" (in Alphen aan den Rijn) maar dan op zijn indisch. We kwamen en zagen gelijk een aantal schommels. We konden het toch niet laten en zijn even gaan schommelen.

Het was erg leuk om te zien, oude hutten huisjes met vrolijke beschilderingen, mannen met tulbanden die vrolijk op trommels aan het spelen waren en nog een klein museum met oude muziekinstrumenten. Verder was er ook een oud theater te zien. Wat het grote voordeel was, het was erg rustig. Na een uurtje besloten we te gaan eten en daarna te relaxen. We waren toch wel een beetje moe. We lagen om 21.00 uur in bed om nog even te lezen maar opeens werd er op de deur geklopt:"JESSICA! GWEN!". Ja, hoor het waren de roemeense jongens die we die middag hadden ontmoet, ze hadden gevraagd waar we sliepen en wilden mogelijk nog afspreken. We hadden ze niet meer verwacht. Toch besloten we nog even wat met ze te gaan drinken (uiteraard wodka). Uiteindelijk werd het twaalf uur 's-nachts, maar het was erg gezellig.


Een rustig middagje in het park. (Uche! Uche! )
Na een goede nacht op het heerlijke matras (het was eindelijk een dik, zacht matras) gingen we onderweg naar het City palace aan de rand van het meer. Het was erg mooi met uitkijk over het meer en de verhalen van verschillende koningen werd door middel van verschillende schilderijen getoond. Vaak werden dan ook veldslagen getoond. We konden jammer genoeg geen foto's maken (hier werd veel geld voor gevraagd) maar we hebben erg genoten van dit mooie museum. Vooral de excentrieke kamers waar de wanden en plafonds compleet bechilderd waren of behangen met spiegeltjes waren geweldig.
Ook hier was glas-in-steen gebruikt, wat een heel mooi effect gaf en uiteraard had je vanuit het City Palace prachtig uitzicht over het meer en de hele stad.
'S-middags besloten we naar het park te gaan. Een rustig middagje, althans dat dachten we.
We liepen naar het zuiden van de stad en strijkten neer op 1 van de grasveldjes waar tevens een mooi gebouw stond. Ik was even mijn foto's aan het bekijken die ik die dag had gemaakt. Na 10 minuten kwam er een man naast me zitten en keek mee met mijn mooie foto's. Niks mis mee, maar toen ik wat wou lezen, begreep hij de hint niet echt dat ik met rust gelaten wilde worden . Met de smoes dat ik een vriendje had en dat ik duidelijk geen interesse had, droop hij af. 5 minuten later kwam er een klein kind van 2 of 3 bij ons zitten. Erg leuk. Daarna een ander gezin wat vroeg of we bij hun kwamen zitten (dat hebben we lief geweigerd) en nog een aantal jongens van een jaar of 12 die ons van 3 meter afstand gingen bestuderen. Rustig was het dus niet. Maar ach, je leert ermee omgaan en het zonnetje was lekker.

Animal Aid
Vandaag was het vroeg ons bed uit want vanavond zouden we vertrekken richting Jodphur met de sleeperbus maar we moesten om 08.30 uur klaar staan want dan zouden we naar een ranch gaan om paardrijden. Jeeh!! We hadden er allebei zin in. Ik was wel een beetje afwachtend want ik had de paarden hier in de stad gezien en die waren vaak mager en slecht verzorgd.
We werden opgehaald met de autorickshaw. Het was ongeveer 10 minuutjes rijden en niet alleen geasfalteerde wegen, het laatset stukje was een stenige zandweg. We werden behoorlijk door elkaar geschud en dachten echt dat we een platte band zouden krijgen, maar nee, na 10 minuten schudden waren we aangekomen bij de ranch. De paarden zagen er fantastisch uit. Super gezond, glanzende vacht en volle gespierde lichamen. De ranch werd gehouden door iemand die met passie met de paarden werkt, dat was zeker te zien.
Wat wel leuk is om te vermelden, is dat hij vertelde dat hij samen met Johnny de Mol (tv-ster, presentator, acteur) meegewerkt heef aan zijn tv-programma "Wie is de Mol". Hij vertelde dat dit rond 10 november is uitgezonden op de nederlandse televisies. Erg leuk dus.
We waren niet de enige die gingen rijden vandaag, er waren nog 3 andere meiden. 1 uit Noord-Ierland en 2 uit Engeland. 2 van hun gingen voor de gehele dag terwijl wij maar een halve dag gingen. De paarden zagen er erg indrukkwekkend uit. Het waren Mewari paarden(volbloed paarden uit deze regio) en ze waren erg groot. Onderweg kwamen we langs een aantal kleine dorpjes en zijn na een uurtje gestopt bij een van die dorpje. We liepen langs Animal Aid en onze gids vroeg of we interesse hadden om hier even te kijken. Dat vond iedereen wel interresant.
Animal Aid is een organisatie dat is opgericht door een Amerikaans gezin. Ze helpen gewonden dieren. Zoals straathonden maar ook koeien (die verlaten worden), ezels (die hun benen niet meer kunnen gebruiken doordat ze elke dag meer 50 kg moeten dragen) en ga maar door. Jim, de vader van het gezin kwam ons te woord staan. We stonden allemaal met tranen in onze ogen te luisteren. Hartverscheurend, de verhalen die je hoort! Dieren die eigenlijk als vuilnis worden behandeld. Hier in India zijn zoveel straathonden dat ze er niet meer om geven, vaak komen ze dan ook bij Animal Aid binnen met open wonden, verlamt of erger. Wij hebben bijvoorbeeld een hond op straat zien lopen waar de oren van afgeknipt waren en mensen die voor de leukigheid over de staart van een hond rijden of een hond in elkaar meppen met houten stokken. Dus heb je een neef, nicht, oom of tante die naar India gaat en iets goed wil doen. Dan kan je altijd bij Jim terecht. Hij heeft altijd vrijwilligers nodig of een donatie is ook altijd welkom. De website is: http://www.animalaidunlimited.com/
Na dit hardverscheurende verhaal werden we begroet door een dolenthousiaste hond. Superlief beestje op 2 pootjes maar gelukkiger kon hij niet zijn. Erg leuk.
We zijn weer verder gereden en kwamen uit bij Tiger Lake. Tijd om foto's te maken en te gaan lunchen. We kregen heerlijke paratha's (soort naan) met curry en rijst. Erg lekker.
Na een foto gemaakt te hebben van de groep gingen wij terug naar Udaipur.
De rest van de middag hebben we rustig aan gedaan. Ik had een beetje last van buikpijn. Waarschijnlijk was er iets niet goed gevallen, maar dat komt allemaal wel goed.

Momenteel zitten we in Jodphur een beetje in onzekerheid want 7 december middernacht zouden wij vliegen naar Thailand, Bangkok. Helaas is dit momenteel niet mogelijk door de protesten op het vliegveld. Mochten we niet kunnen vliegen dan zullen we naar Kuala lumpur vliegen. Marcel vliegt hier ook op aan vanuit Hong kong, zodat we hem daar alsnog kunnen ontmoeten.

1 opmerking:

Anoniem zei

Ik heb het programma van Johnny de Mol gezien; leuk dat jullie daar ook rond gereden hebben!
En over Bangkok; de berichten zijn weer positief maar of er alweer gevlogen wordt op Bangkok is nog even de vraag.
veel plezier met jullie wereldreis.
ps kunnen jullie ook eens vertellen hoe jullie het nu ervaren om zo'n tijd van huis te zijn? Wat mis je (ook met het oog op de komende feestdagen?) wat mis je totaal niet? Ben je veranderd de afgelopen tijd?