De drie B's

Eindelijk, eindelijk, LHASA!!!! Voor ons ook wel de drie B's. Bergen, Blauwe (lucht) en Boedhisme.

Ongelooflijk wat is deze stad mooi. Omsloten door prachtige heuvels, ligt Lhasa op 3700 meter hoogte. Pelgrims bevolken de straten, samen met bewapende militairen en heel af en toe een toerist zoals wij. Prachtig, schoon en eng tegelijk.

Hymalaya Express

Alles begon natuurlijk met de Hymalaya express, vanuit Chengdu stapten we vol goede moed in onze trein, een exacte kopie weer van de Trans seberie express met uitzondering van 3 aparte wasbakken en zuurstof toevoer in de hutten.

Bij aankomst werden we gelijk alweer verrast door het geweldige, semie engels van de chinesen. Op het papier dat we moesten ondertekenen als gezondheidsverklaring stond namelijk dat we de trein niet mochten nemen in het geval dat we "Highly dangerous pregnant women" waren. (in het NL "Hoogst gevaarlijke zwangere vrouwen").

Op het perron waren we drie van de andere vijf toeristen tegengekomen. Twee Australianen en 1 man uit canada die woont in Taiwan. Allemaal in of tegen de veertig en vol met verhalen van vorige reizen. Groot gedeelte van de reis hebben we dan ook aan hun lippen gehangen.

Verder was de reis zoals altijd vrij saai. Het enige spannende was het uitzicht op de tweede dag. Toen we wakker waren en naar buiten keken werden we verwelkomd door een maanlandschap. Totale vlakte met enkele bergen. Uitgestorven en op 5000 meter hoogte! Wauw! Geweldig, we waren echt al heel erg hoog! Het hoogste punt was uiteindelijk 5140 meter.

Welcome to Lhasa

Aan het einde van dag (6 sept), kwamen we aan in Lhasa en werden we begroet door toch wel een heel aantrekkelijke tibetaan, Pema. Hij legde witte sjaaltjes om onze hals en hete ons van harte welkom. Na afscheid te hebben genomen van onze nieuwe vrienden, werden we in ons hotel afgezet (Mandala hotel) en konden we ons gaan installeren, douchen en dan eten. (Hoewel douchen? Er kwamen 3 druppels uit de kraan) om half zeven bracht onze gids ons naar New Mandala (Toevallig?) een Restaurant gerund door een Nepalees en met uit verschillende streken voedsel. Ik overtuigde Jess van de geweldige smaak van een Lassi (smoothie uit India) en tijdens onze maaltijd kwamen we onze nieuwe vrienden weer tegen. (Nog meer toevalligheid?) Onze gids zei later dat het Karma was.

Dag 1, Lhasa

Vandaag moesten we aan de bak. De tempel recht voor de deur van ons hotel, Jokhang, was het eerste slachtoffer. Dit klooster en tempel complex is een belangrijk pelgrims oord voor mensen door heel Tibet. Vergelijk het met de reis die de moslims naar Meka maken. Zo moeten alle tibetanen ook 1 maal in hun leven naar Jokhang reizen. In de tempel staat het beeld van Chakramavara, een geschenk van een tibetaanse koning aan zijn chinese vrouw (1 van de drie, de andere waren nepalees en tibetaans). De tempel staat helemaal vol met beelden van allerlei boedistische stroming waarvan ik bijna alle namen ben vergeten, maar gedurende de 2 uur dat we buiten en binnen de tempel hebben gelopen, bleef Pema onophoudelijk doorpraten over het Boedisme. Jess en ik hebben als sponzen zoveel mogelijk opgezogen, want na zoveel tempels en beelden konden we nu eindelijk de verhalen erachter horen. Na de tempel hebben we samen met de andere pelgrims de ronde om de tempel gelopen en daarna zijn we naar Potala palace gegaan. Misschien wel het beroemste van heel Lhasa. Hier gingen we echter alleen een tijdskaartje voor de volgende dag halen (net als in Disneyland). Met dit kaartje kunnen we morgen een entree kaart halen en 1 uur Potala bezichtigen.

N a een korte lunch werden we om 3 uur opgehaald voor Seraj klooster en college. Ja, want dit is ook de plek waar Pema heeft gestudeerd voor 5 jaar, bij de monikken. Hier werden er wederom grote verhalen verteld, waarvan de meest bizare wel hun overlijdens rituelen. Ze voeren hier hun doden namelijk aan de gieren... Verdere details zal ik jullie besparen. Binnen lieten moeders hun kinderen beschermen van boze geesten en ziektes door een zwart vlekje op de neus van het kind, gemaakt door een monnik. Deze vriendelijke man, was nog aardiger voor onze gids, want terwijl wij hem wilden passeren, werd Pema gevraagd om een gebed te doen bij de heilige en kreeg hij door de monnik een wite sjaal om gehangen en werd gezegend. De arme jongen was best wel overrompeld en helemaal blij met dit kleine geschenk.

Morgen gaan we dus Potala doen en het Summer palace. Onze gezondheid is prima, hoewel de lucht hier erg droog en ijl is. We hebben weinig last van hoogte ziekte, ook dankzij de pillen die we de komende dagen nog even blijven slikken. De pillen zorgen alleen wel dat bepaalde lichaamsdelen gaan tintelen, zoals je vingers, voeten en soms zelfs je neus of oren. Gelukkig is dat altijd beter dan de andere optie. Morgen misschien meer, in ieder geval gaan we daarna 3-4 dagen het binnenland verkennen en vliegen we vanuit Lhasa naar Nepal, waar nieuwe avonturen staan te wachten. We houden jullie op de hoogte!