Mogen nu eindelijk naar Pokhara!

Busreis
Vandaag om 05.30 uur opstaan om eindelijk met de bus te vertrekken richting Pokhara.
Rond 06.00 uur vertrokken we richting het busstation, waar we rond 06.30 uur aankwamen.
Het was nog erg rustig, behalve de verkopers die je natuurlijk van alles wilden aansmeren. Van kranten tot chocolade repen, water en verschillende frisdranken.
Onze backpacks werden op het dak gelegd, zeil erover en maar hopen dat hij er nog opligt als je aankomt! hihi.
We hadden ons geinstalleerd in de bus. De officiele tijd dat de bus zou vertrekken was 07.00 uur maar we hielden er allebei rekening mee dat dit wel eens 07.30 uur of later kon zijn, tenslotte is Nepal geen Nederland en hier kijken ze niet op een uurtje later. Om 07.00 uur vertrok de bus al. Beide waren we erg verbaasd, maar we wilden niet klagen.
We keken onze ogen uit in de bus. Nepal was zo groen? Het was een tropisch land met een jungle en veel bergen waar de wolken tussen door dreven. Dit gaf een erg mysterieus effect.
Onderweg reed de bus langs diepe ravijnen en ondanks het tegenkomende verkeer, ging dat allemaal goed.
Wat ons wel opviel, was het uiterlijk van veel van de bussen en vrachtwagens. Deze gaven de indruk dat ze voornamelijk uit het hippy tijdperk kwamen.
Felle tekeningen met teksten als: "See You!" en het hekwerk op de achterkant van een aantal bussen in de vorm van een groot hart en knipperlichten ook in de vorm van kleine hartjes.
Onderweg zijn we nog 2 keer gestopt, voor de plaspauze en om even wat te eten.
De busreis zou minimaal 8 uur duren maar rond een uur of 2 uur s'middags kwamen we al aan.
Weer een meevaller. Aangekomen in Pokhara werden we aangevallen door taxi chauffeurs en verschillende guesthouses. Dat we wilden lopen wilden ze niet geloven!

Schrik van me leven en bitterballen!
We zijn een stukje gaan lopen en daarna een taxi genomen, dat scheelt dat je niet afgezet wordt.
We zijn bij de green peace lodge gestopt. Dit ligt aan de noordkant van het meer. Een stuk rustiger en niet midden in het centrum van Pokhara.
Pokhara heeft veel voordelen ten opzichten van Kathmandu. Ten eerste is het een veel rustigere stad dan Kathmandu. Daarnaast heeft het een prachtig witbesneeuwd gebergte (Annapurna bergen van rond de 7000 meter) een heerlijk meer en veel groen. Maar je levert niets van de toeristen luxe in, want je kan overal eten, dansen en relaxen.
Onze lodge had een simpele kamer met 2 bedden en een shared douche, maar uitzicht over het meer.
Heel mooi! Omdat we beiden een beetje bezweet waren van de busreis besloten we eerst maar een duik in het meer te nemen. Gwen lag al snel in het meer .
Nadat ik naar beneden liep en ik ongeveer 3 meter van het water afstond, zag ik opeens in me rechterooghoek wat raars.
SHIT! Het was een slang! Een glibberige slang van minimaal 2 meter. Geen kleintje dus. Met een diameter van toch wel 5 cm. Aahhh! Hij was op 2 meter afstand, maar toch....
Na deze schok toch nog wel even in het water geweest, maar niet al te lang. You never know!
'S-avonds nog wel even wat gaan eten. Ze hadden een club amsterdam. Daar moesten we natuurlijk even een bezoekje aan brengen. Heerlijk gegeten met Metallica (snoeiharde rock) als achtergrond muziek. Gwen wilde nog een dessert. Ze moest en zou de bitterballen proberen.
Bitterballen besteld maar of het nou de naam bitterballen mag dragen?? Het is beter te omschrijven als een stukje vlees met paneermeel eromheen. Jammer maar helaas...
Daarna zijn we teruggelopen, maar het was al pikdonker. Dat zou nog een uitdaging worden aangezien we toch nog een stukje moesten lopen naar onze lodge. Maar we waren verrast want ze hadden hier vuurvliegjes! daar, daar en daar! Dat zag er toch wel heel gaaf uit! Soort van lontjes die aan en uit gaan in de nacht. Het was weer een bijzondere dag op naar de volgende...